ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΟ 150 Ο.Τ.

Σε αυτό το άρθρο μου θα ήθελα να ασχοληθώ με ένα θέμα σημαντικό για μένα, φαντάζομαι και για την πόλη μας. Το θέμα του Ο.Τ. 150 που στεγάζει τα τελευταία χρόνια το ΚΕΜΙΠΟ, το ΚΕΠ, το Συνεδριακό Κέντρο και φυσικά το επιβλητικό φουγάρο σήμα κατατεθέν μιας εποχής με έντονα βιομηχανικά χαρακτηριστικά.
Το τελευταίο διάστημα έχω παρακολουθήσει πολλά έντονα επεισόδια στο Ο.Τ. 150 και προστριβές, που δεν το κρύβω με έχουν μπερδέψει λιγάκι καθότι δεν είμαι ειδικός και ούτε το έπαιξα ποτέ ειδικός παντός επιστητού. Βλέπω το θέμα μόνο από την πλευρά ενός ενεργού πολίτη αυτής της πόλης και όχι από την πλευρά του κάθε συμφέροντος, όποιο και αν είναι αυτό. Ας δούμε επιτέλους το δασός και όχι μόνο το δέντρο.
Για μένα και για άλλους ενεργούς πολίτες, όπως είμαι σε θέση να γνωρίζω από πρώτο χέρι, γιατί έχω συνομιλήσει μαζί τους, το καλύτερο θα ήταν να γίνει ένα πάρκο πράσινου, αναψυχής, άθλησης. Λυπόμαστε που τόσα χρονιά δεν έχει αξιοποιηθεί αυτός ο χώρος όπως θα του άρμοζε, όμως ποτέ δεν είναι αργά για να γίνει.
Έχοντας παρακολουθήσει πολλά δημοτικά συμβούλια και ακούγοντας απόψεις ειδικών αυτό που πρότεινα παραπάνω δεν είναι σε θέση να γίνει εφικτό για κάποιους λογούς πρακτικούς σε σχέση με διαγωνισμούς για υπόγεια πάρκινγκ και για αυτό προτείνεται μια καλύτερη λύση όπως λένε αυτοί που γνωρίζουν.
Η λύση που ακολουθείται συνήθως είναι η σύμπραξη του Δήμου με τους ιδιώτες επενδυτές, δηλαδή μέθοδος (ΣΔΙΤ) ώστε να γίνει ένα υπόγειο πάρκινγκ και από πάνω ένας χώρος αναψυχής με στοιχεία πράσινου και εκμετάλλευση από τον επενδυτή για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.
Σας τονίζω πως εγώ δεν είμαι ειδικός και αφού οι ειδικοί προτείνουν αυτή την λύση σαν την καλύτερη ή τουλάχιστον εφικτή στην τρέχουσα κατάσταση, εγώ θα συμφωνήσω μαζί τους. Με ενδιαφέρει να μην γίνει ένα ακόμη τσιμεντένιο και γυάλινο υπέρ υψωμένο κτίριο - κάτι που δεν το έχουμε ανάγκη - και αφού αυτό διασφαλίζεται με απόφαση Δημοτικού Συμβούλιου τότε ας δούμε το επόμενο βήμα.

Χρήστος Μακαρώνης
Πρόεδρος της «Πα.Κ.Ε.Πο.»